Corse Net Infos - Pure player corse
Corse Net Infos Corse Net Infos

CorseNetInfos


I santi

Cristina, morta in l'annu 285, era a figliola di u guvernatore di Tiriu, accantu à u lagu di Bolsena, in Italia. À l'età di 14 anni hè stata marturiata per avè ricusatu di rinnegà a religione catolica. A so tomba hè stata ritrova in u 1880.


Cristina era stata messa in u circulu cù dui serpi chì ricusonu di falli male. Anzi li anu leccatu i pedi è si sò appesi à i so petti cum'è s'elli sughjianu. Allora hè stata tomba da duie frezze.

Etimolugia : da u lat. "christianus" (partitante di u Cristu).
Nomi : Carsta, Carsten, Chrétien, Chrétienne, Chris, Chrissy, Christe, Christel, Christelle, Christian, Christiàn, Christiana, Christiane, Christie, Christina, Christine, Cristiano, Cristianu, Cristina, Karsten, Kerst, Kerstin, Kirsten, Kristian, Kristina, Kristine, Kristocha, Stijn, Stina, Stinke, Tina.
Paesi è cità : Bolsena, Palermo, Torcello. In Corsica: e Valle di Campulori.

In Corsica, u cultu di Santa Cristina esiste sempre, ma pocu. In Santu Petru di Tenda è in Moita, dui lochi portanu u nome di Santa Cristina. Si pò dà chì, in i tempi, ci fussi una chjesa. À u Parapoghju, cumuna d'Arbori, a festa paruchjale era Santa Cristina. Oghje a cappella hè ruvinata. U solu locu duve a festa si hè cunservata hè à e Valle di Campulori. In issa cumuna, e feste di San Pancraziu, u 12 maghju, è di Santa Cristina, u 24 lugliu, anu ancu supraniatu quella di u santu patrone di a parochja, Santu Agustinu, u 28 agostu.

A cappella Santa Cristina di Campulori si trova sottu à u Muchjetu suttanu, à a Frumicaccia. Ghjè una di e più interessante di Corsica per duie ragioni:

. una hè chì l'architettura hè uriginale;

. l'altra, chì sò state cunservate bellissime pitture à l'affrescu.

Prosper Mérimée, cù u so libru "Voyage en Corse" hà fattu cunnosce a chjesa di Santa Cristina à a Francia intera. Cinquanta anni dopu, in u 1890, a cappella era classificata da u Serviziu di i Munimenti Storichi.


Tags : Lingua corsa
Jeudi 24 Juillet 2014 à 00:02

Brigida hè nata in u 1303. Maritata à 13 anni à un principe svedese, hà avutu ottu figlioli.


Quand'ella hà 46 anni, u maritu more. Si ne và in Roma, raghjunta, l'annu dopu, da una figliola, Catalina (Santa Catalina). Anu campatu 23 anni inseme in issa cità, sinu à u 23 lugliu 1373, quandu Brigida hè morta.

A so regula di vita, Brigida a pigliava in u Vangellu. Campava cum'è i poveri, micca per bisognu, ma per cunnosce u disprezzu di a ghjente. À una principessa rumana, chì li ne facia u rimproveru, disse: "Ghjesù ùn vi hà micca dumandatu u permessu per campà cum'ellu campava, eiu dinù mi ne passeraghju".

Cum'ella avia a rinomina di prufetizà, i capi di Statu è i papa a cunsultavanu. À i primi li scrivia di cunsacrassi à u benistà di i so populi. In quantu à i papa, chì ghjeranu tandu in Avignone, i precurava di vultassine in Roma.

À 69 anni, Brigida hè partuta pè a Terra Santa, cù Catalina, i figlioli, dui cavalieri è una scorta armata. Ci stetenu 15 mesi. "I più belli di a mio vita", disse Brigida. Hè morta à u ritornu, in Roma, è a salma hè stata purtata in Svezia, à Vadstena.

Una decina d'anni nanzu, avia creatu a Cungregazione di u San Salvadore, detta di e Brigidine.

Etimolugia : da u celtu "brigh" (forza, putenza).
Nomi : Berhed, Biddie, Birgit, Birgitte, Bride, Bridget, Bridie, Brighid, Brigida, Brigide, Brigidina, Brigitte, Britt, Britta, Gitte.
Paesi è cità :  vezia, Irlanda.


Tags : Lingua corsa
Mercredi 23 Juillet 2014 à 00:49

Secondu i Vangelli, trè donne eranu tenute assai caru da Ghjesù: Maria di Magdala (in Galilea), Maria di Bettania (in Ghjudea), è a peccatrice di San Lucca.


L'ultima hè a donna chì affacca ind'è Simone mentre ch'elli manghjanu, basgia i pedi di Ghjesù, è i copre di lagrime è di parfumi. Era una peccatrice publica.

Maria di Bettania hè a surella di Marta è di Lazaru. Ghjesù frequentava a so casa.

Maria di Magdala - Maria Maddalena - hè a prima persona à avè vistu à Ghjesù risuscitatu. U fattu hè contu in u Vangellu di San Ghjuvanni:

"U primu ghjornu di a settimana - dice Ghjuvanni -, a mane nanzu à l'alba, Maria Maddalena hè venuta à u sepolcru è hà vistu chì a petra chì chjudia l'entrata era stata mossa.

"Hè corsa per averte à Simon Petru è l'altri discepuli amati da Ghjesù. Disse: anu toltu u Signore da u sepolcru è ùn sapimu duve l'anu messu.

"Petru è l'altri discepuli vensenu à u sepolcru. I linzoli ghjacianu in u munimentu. L'asciuvatoghju chì cupria u capu di Ghjesù, era in un scornu.

"I discepuli si ne andonu.

"Maria restò, pianghjendu.

"Tandu, dui anghjuli li dumandonu: perchè pianghji?

"- Piangu chì si anu arrubatu à Ghjesù.

"È, vultendusi, hà vistu à Ghjesù chì stava arrittu."

I catolichi latini pensanu chì e trè donne ùn sò chè una.

U cultu di Maria Maddalena hè natu in Occidente è si hè spartu à u seculu XI, quandu i frati benedittini di Vidiliaccu (l'attuale Vézelay, in u dipartimentu di l'Yonne) annunzianu chì a salma di Maria Maddalena era stata purtata in u so cunventu. Tandu, vensenu pelegrini da ogni locu, i frati fecenu assai soldi, è custruiinu a bellissima chjesa diventata celebre.

I Marsigliesi, chì venianu di perde a so santa, creonu allora, micca unu, ma trè pelegrinaggi.

. "La sainte Beaume", duve Maria Maddalena averebbi campatu trenta anni in una grotta;

. "Saint Maximin", duv'ella era stata sepolta;

. è "Aigues-Mortes (les Saintes-Maries-de-la-Mer)" duv'ella era sbarcata cù Marta, Lazaru è Sara (a serva).

Etimolugia : da l'ebreu "Magdala" (nome di locu).

Nomi : Alena, Mada, Madalen, Madalena, Maddalena, Maddie, Maddy, Made, Madel, Madelaine, Madeleine, Mädeli, Madelin, Madeline, Madella, Madelle, Madelon, Mädi, Mädle, Madlen, Madlin, Mado, Magda, Magdala, Magdalen, Magdalena, Magdalene, Magdalenus, Magdalinka, Magdelaine, Magdelane, Magdelène, Magel, Maggelina, Maggeltsje, Maggy, Magl, Magle, Maighdlin, Mala, Malena, Malina, Marleen, Marlène, Marline, Marylène, Matle, Maud.

In Corsica, in u 1981, Maddalena venia à l'ottesimu rangu di i nomi feminili. Era quellu di 16 donne nantu à mille.

Paesi è cità : Lentu.

Prutezzione. A legenda conta chì, à l'ultimu, Maria Maddalena campava vistuta cù i so soli capelli. À u battisteru di Firenze, Donatello l'hà riprisintata in issa manera. Hè cusì ch'ella hè diventata a Santa Patrona di i piluccheri.


Tags : Lingua corsa
Mardi 22 Juillet 2014 à 00:33

Vittoriu campava in Marseglia - tandu dicianu Massilia - à l'epica di Massimianu Ercule chì fù imperatore da l'annu 285 à l'annu 305.


Santi chì anu listessu nome, ci ne hè una quarantina. Ellu, hè u più celebre. In 415, in Massilia, ci era dicià un munasteru San Vittoriu.
Vittoriu era un ufficiale, cunsiglieru di l'imperatore, un imperatore chì avia fattu massacrà una massa di Cristiani.
Quandu i Massigliesi anu sappiutu chì Massimianu avia da stabilissi in cità per un certu tempu, i Cristiani ebbenu u tremu. Vittoriu, Cristianu ancu ellu, i cunsulava, l'incuraggia, è pregava cun elli. Quandu l'imperatore l'hà sappiuta, hà incaricatu i capi di l'armata di dummallu. Tandu, ellu, si fece pruvucante bestemmiendu i dii pagani.
In prigiò, trova a manera di cunverte i trè suldati chì u curavanu. Quelli, sò stati scapati. Vittoriu hè statu marturiatu è sfracicatu sottu à una macina.
Etimolugia : da u lat. "victor" (vincidore).
Casate : Vittori.
Nomi : Gwthyr, Gyösö, Toyo, Vick, Vico, Victeur, Victoire, Victor, Victoria, Victoriano, Victorico, Victorien, Victorienne, Victorin, Victorine, Victorino, Victorio, Victrice, Viggo, Viktor, Viktorii, Viktorik, Viktorina, Viktorine, Vitiana, Vitoric, Vitoucha, Vitoulia, Vittore, Vittoria, Vittoriano, Vittorino, Vittorio, Vittoriu, Vitturina.

Lurenzu, natu in Brindisi u 22 lugliu 1559, hè mortu in Lisbona u ghjornu di i so sessanta anni.
A' 16 anni, si era fattu frate Cappuccinu in Venezia è à 23 anni era prete. Durante una vintina d'anni, hà predicatu in Italia è in Alemagna, battagliendu contru à u prutestantisimu, è po, in u 1602, l'anu elettu ministru generale di l'Ordine.
Lurenzu di Brindisi hè unu di i teologhi franciscani i più celebri, ciò chì face chì, in u 1959, u papa l'hà dichjaratu duttore di a Chjesa.
Etimolugia casate è nomi : cf u 10 agostu.



Tags : Lingua corsa
Lundi 21 Juillet 2014 à 00:23

Arseniu era un rimitu. Si pensa ch'ellu sia natu in Roma versu l'annu 354. Anu pretesu ch'ellu era diacunu è precettore à a Corte di Bizanziu. Ciò chì ghjè certu hè chì si ne hè andatu in u desertu egizzianu è ci hè statu parechji anni. Quandu i Vandali sò scalati in Africa, si era rifugiatu versu e foce di u Nilu.


Arseniu passava u so tempu à fà sporte è pregà. È, preghendu, pianghjia. Avia tantu piantu strufinendusi l'ochji chì, quand'ellu hè mortu, ùn avia più ciglie.

Hè stunante chì issu omu, chì ghjera un parladore, abbia vulsutu campà solu. A spiegazione a truvemu in unu di i so detti: "Aspessu mi sò pentutu di avè parlatu, mai di essemi statu zittu".

Una altra ragione hè chì ghjera persuasu chì e donne eranu un periculu per quelli chì avianu sceltu di esse i servi di Diu. Contanu chì una matrona rumana, chì ùn ghjera più tantu giovana nè tantu bella, avia fattu u longu viaghju da Roma à l'Egittu per vedelu. Ghjunta quallà, u patriarca di Alessandria li disse duv'ellu era. Hà trovu a grotta duv'ellu stava è l'hà chjamatu.

- Andatevine è lasciatemi in pace, hà rispostu Arseniu.

- Mi ne anderaghju ma, almenu, prumettitemi di arricurdavvi di mè in Paradisu.

- Eiu - disse u rimitu -, vi prumettu di scurdammi di voi.

Addisperata, hè vultata à vede u patriarca lagnendusi chì Arseniu ùn vulia salvà a so anima.

- Innò - hà dettu u patriarca -, Arseniu vole scurdassi di u vostru visu, ma micca di a vostra anima.

È cusì hè partuta cunsulata lascendu soldi pè a chjesa d'Alessandria.

Etimolugia : da u gr. "arsen" (maschju, virile).

Nomi : Arsène, Arseniu, Arsenius.


Tags : Lingua corsa
Samedi 19 Juillet 2014 à 02:08

Alesiu campava in i primi anni di u seculu quintu. Era figliolu di un senatore rumanu. U babbu u volse marità cù una zitella chì ùn li cunvenia. A' meza cirimonia, in chjesa, scappa è imbarca nantu à un battellu chì partia pè a Siria.


Da a Siria, và in Edessa, l'attuale cità turca di Urfa, è ci stà 17 anni. Campava cù i circataghji chì dumandavanu a limosina à u purtone di e chjese.

Quandu u sacristanu face cunnosce e so virtù è i so meriti, Alesiu parte. Imbarca, è i venti facenu chì u battellu ghjunghje à u portu di Roma.

In Roma, i genitori eranu sempre in vita è a zitella ch'ellu devia spusà l'aspettava.

Ellu, senza fassi cunnosce, và à u palazzu di u babbu è dumanda ch'elli u lascinu dorme sottu à u scalone. "Iè - hà dettu u senatore -, ma à cundizione chè tù preghe per chì u Signore ci facci ritruvà u nostru figliolu". Alesiu ci stà 17 anni, sempre senza fassi cunnosce. U ghjornu dumandava limosine, a sera vultava sottu à u scalone, disprezzatu da i schjavi di u babbu chì li lampavanu in faccia l'acqua brutta di u lavatoghju.

Un ghjornu chì u papa Nucenziu primu celebrava a messa in prisenza di l'imperatore, si intese una voce: "Circate l'omu chì dorme sottu à un scalone. Pregherà pè a cità di Roma". U papa è l'imperatore partenu è trovanu à Alesiu. Era mortu. In manu, tenia un scrittu chì spiegava qual'ellu era è ciò ch'ellu avia fattu.

Etimolugia, casate è nomi : Cf Lisandru (22 aprile).

Paesi è cità : In Corsica, u cultu di Santu Alesiu esistia à u Castellare di Mercuriu è esiste sempre in Alisgiani, in a cumuna di e Valle. Ci sò chì pensanu chì u nome di a pieve venerebbi da u nome di u santu. Da sempre, a muntagna purtava u nome di u santu ma a prima cappella era smarita da un pezzu quandu, u 25 maghju 1750, u vicariu capitulare d'Aleria dava u permessu à a parochja di Castagnetu di fanne una. Hè quella chì esiste sempre.


Tags : Lingua corsa
Jeudi 17 Juillet 2014 à 01:57

U nome, Madonna di u Carmine, vene da a Cungregazione di i frati Carmelitani chì avianu un munasteru nantu à u monte Carmelu, in Palestina, vicinu à Haiffa, cungregazione ricunnusciuta da u papa Onoriu Terzu in u 1226.


In i primi anni di u dicessettesimu seculu, a festa di a Madonna di u Carmine hè stata detta dinù festa di u Scapularu. Dicianu chì, un 16 lugliu, a Vergine Maria avia datu un scapularu à u Carmelitanu Simone Stock. E' in u 1726, Benedettu XII avia stesu issa celebrazione à a Chjesa Universale.

Fù un tempu chì una bolla papale permettia, à l'anime di quelli chì avianu purtatu u scapulare di Simone Stock, di esce da u purgatoriu u sabbatu dopu à esseci entrate. Ma a bolla, attribuita à Ghjuvanni XXI, era un falzu.

Etimolugia : da u lat. "carmen" (canzona).

Nomi : Carma, Carmel, Carmela, Carmelo, Carmen, Carmencita, Carmina, Carmine, Carmine, Charmaine.

Litteratura : Mérimée, Bizet: "Carmen" (opera, 1875).

Centu per una, una santa cù u nome di Celestina ùn hà mai esistitu, ancu si certi dicenu ch'ella facia parte di l'ottucentu vergine marturiate attempu. Ma forse chì u nome Celestina era datu in l'onore di Santu Celestinu, un papa mortu l'annu 432, cum'è Ghjiseppina era datu in l'onore di San Ghjiseppu.

Una Celestina hè una sora di l'Ordine di San Benedettu, creatu in u 1251 da un frate (Pier Morone d'Isernia) chì serà fattu papa in u 1294 cù u nome di Celestinu Quintu.

Etimolugia : da u lat. "caelestis" (celestu).

Nomi : Celesta, Célesta, Céleste, Célestin, Celestina, Célestine, Celestino, Celestinu, Célia, Célie.

Paesi è cità : Utrecht. In Corsica: Rennu.

Litteratura: Fernando de Rojas: "Celestina" (tragicumedia, 1499).

Mineralugia: nome datu, per via di u so culore, à un sulfattu naturale.

Astrolugia: nome datu à una piccula pianeta scuperta in u 1844.

Cucina francese: "L'omelette à la Célestine" hè una frittata asaai alta. "Les épinards à la Célestine" sò riscaldati parechje volte per ch'elli sianu più savuriti.



Tags : Lingua corsa
Mercredi 16 Juillet 2014 à 02:43

Un' sapimu nunda di Quilicu, issu santu chì avia, in Corsica, una quarantina di chjese. U so cultu venia dunque subitu dopu à quellu di Santa Maria, San Ghjuvanni, San Petru è San Martinu.


Etimolugia:  forse da u gr. "kiriakos" (dedicatu à Diu).
Casate : Quilici, Quilichini (chì, in u 1981, venia à u 49èsimu rangu di e casate corse).
Nomi : Chirgu, Chirigo, Quilico, Quilicu, Quirico, Quirigo.
Paesi è cità : Appiettu, Balogna, Ghjucatoghju, l'Olmu, a Pieve, u Poghju di Venacu, i Prunelli di Casacconi.

Litteratura : Tumasgiu Pasquale PERETTI: "Leggenda di San Quilicu d'Alisgiani", in ANNU CORSU 1938.

Bonaventura fù unu di i megliu scrittori mistichi di u Medievu. Ellu, Duns Scot è Tumasgiu d'Aquinu sò i più celebri duttori di a sculastica.

Bonaventura era un talianu natu in u 1221. Si chjamava Giovanni de Fidanza. Hà pigliatu u nome di Bonaventura à 22 anni, fendusi frate di san Francescu. Tandu, si ne hè venutu in Parigi per cuntinuvà à studià è, custì, da u 1248 à u 1257, hà fattu u prufessore di filosufia è teolugia. In u 1257, dunque à l'età di 36 anni, hè fattu ministru generale di l'Ordine ch'ellu direge 16 anni, ricusendu di esse fattu vescu d'York, in Inghilterra.

A' 52 anni, in u 1273, u papa Gregoriu Decimu u face vescu d'Albano è, subitu dopu, cardinale è u so legatu à u Cunciliu di Lione per circà di mette in accordu a Chjesa greca è a latina. A ricunciliazione - chì ùn durò d'altronde chè un annu - si hè fatta u 6 lugliu 1274.

Bonaventura muria ottu ghjorni dopu. Fattu unicu in a storia di i papa, Gregoriu Decimu dumandò à tutti i preti di a Cristianità di dì una messa pè u riposu di l'anima di Bonaventura.

Bonaventura hè statu canunizatu da Sistu Quartu in u 1482 è, in u 1587, Sistu Quintu u dichjarava duttore di a Chjesa.

Contanu chì, un ghjornu, Santu Egidiu li dumandò:

- Hè vera chì un gnurantone cum'è mè pò tene caru u Signore quant'è un sapientone cum'è tè?

- Hè vera - rispose Bonaventura - è ancu di più. Cunnoscu certe vechje chì nantu à issu puntu, valenu più chè tutti i teologhi.

Tandu, passava un vechja cù un carcu di legne nantu à u capu.

- Rallegratevi, o Zì, - li disse Egidiu - vengu di sapè chè vo pudite tene caru u Signore più chè Bonaventura.

E' po, si indinuchjò è restò trè ore in visibiliu.

Etimolugia : da u lat. "bona" (bona) è "ventura" (sorte).

Nomi : Bonaventura, Bonaventure.


Tags : Lingua corsa
Mardi 15 Juillet 2014 à 01:57

Arrigu, duca di Baviera, era natu u 6 maghju di l'annu 973. A' 29 anni, diventava rè d'Alemagna è, dodeci anni dopu, in Roma, li davanu a curona di u Santu Imperu. Regnava dunque nantu à l'Alemagna, l'Austria, a Sguizzera, i Paesi Bassi, è l'Italia d'in sù. Hè mortu dece anni dopu, u 13 lugliu 1024, à 41 annu, è l'anu sepoltu in Bamberga di Baviera.


In issi dece anni, Arrigu ebbe u so da fà, sempre in guerra per mantene l'unità di u Santu Imperu. A so seconda preocupazione era di rifurmà u papatu. Bisognu ci ne era chì, in issu seculu, nantu à 28 papa, 14 devianu à donne di esse stati eletti. Avia da intraprende issa riforma cù l'aiutu di Rubertu u Pietosu, rè di Francia, quand'elli si sò morti tramindui.

Attempu à Arrigu, si festighjeghja a moglia, Cunegonda, figliola di u conte di u Lussemburgu, chì ghjè stata santificata ancu ella. A' a morte di u maritu, si era disfatta di tuttu ciò ch'ella avia è passava u so tempu à pregà è à serve i poveri in una abbazia ch'ella avia creatu. Hè morta u 3 marzu 1033. L'anu sepolta in Bamberga accantu à u maritu.
Bamberga era un situ maravigliosu. In vita, ci andavanu inseme, tutte e volte ch'elli pudianu.Arrigu.

Etimolugia : da u germ. "heim" (casa, famiglia) è "ric" ((putente).

Casate : Arrighi, Arrii.

Nomi :Arrighetta, Arrigo, Arrigu, Dieks, Drickes, Driek, Eanruig, Eiric, Enrichetta, Enrico, Enricu, Enrique, Enriqueta, Enza, Enzina, Enzio, Enzo, Erichetta, Guenia, Guenrieka, Guenrikh, Haain, Hank, Hanraoi, Harriet, Harriot, Harry, Hattie, Heiko, Heincke, Heinel, Heinemann, Heinko, Heino, Heinrich, Heinz, Henderkien, Hendrick, Hendricus, Hendrijke, Hendrik, Hendrika, Hendrikus, Hendrina, Henke, Henneke, Henning, Henno, Henri, Henrietta, Henriette, Henrik, Henrika, Henrika, Henry, Henschel, Hettie, Hetty, Hinderik, Hinnerk, Hinrich, Hinz, Indrikis, Jette, Keikki, Kejke, Netta, Nettie, Reiz, Rickie, Riken, Ritz, Yetta.

Paesi è cità: Basileu, Bamberga.

Cunegonda:

Etimolugia: da u germ. "kuni" (discendenza, sterpa) è "gund" (cumbattitu).

Nomi: Cunegonda, Cunégonde, Gunde, Gundel, Kinga, Koneke, Kundel, Kuneke, Kuni, Kunigunde, Kunissa, Künne, Kunni, Kunsela.

Paesi è cità: Bamberga.

Prutezzione: i cechi.


Tags : Lingua corsa
Dimanche 13 Juillet 2014 à 00:53

Uliveriu Plunket era un Irlandese natu in u 1629, mortu in Londra l'11 lugliu 1681.


Era natu à l'epica chì u guvernu di Londra spusessava i so paisani per dà terre à l'Inglesi prutestanti chì accettavanu di stabilissi in l'isula. Avia 20 anni quandu u dittatore Cromwell fece massacrà l'Irlandesi chì si eranu rivultati.

À 25 anni, Uliveriu hè fattu prete è, à 40 anni, u papa ne face l'arcivescu di Armagh.

I strazi ùn li manconu. Malgradu e difficultà per esercità u so mistieru, era sempre curagiosu, attivu è di bon umore. Ancu in e prigiò di Londra, era sempre alegru è curtese. L'avianu inculpatu di altu tradimentu. Dicianu ch'ellu avia preparatu u sbarcu in Irlanda di vintimila francesi è impostu i so preti per armà settantamila suldati contru à l'Inghilterra. In tribunale, dui frati ghjuronu nantu à a Bibbia chì l'accusa era vera. U ghjuratu u cundannò à esse - citu - "impiccatu, viutatu è smembratu".

Scrivendu a so ultima lettera, Uliveriu dicia ch'ellu era felice di serve di mudellu à i so cari Irlandesi è di andassine in Celu accantu à Cristu.

U so corpu hè statu sepoltu in Inghilterra, in l'abbazia di Downside, è u so capu in a Republica d'Irlanda, à Drogheda.

Etimolugia : da u germ. "anu" (antenatu) è "laib" (discendente).

Casate  : Olivieri.

Nomi : Lell, Noll, Ol, Olier, Olive, Oliveiros, Oliver, Oliverio, Oliverius, Oliverus, Olivette, Olivia, Olivier, Ollier, Ollivier, Uliva, Uliveria, Uliveriu, Ulivu.

Litteratura : "Chanson de Roland" (XIIe s.), Dickens, "Oliver Twist" (1838).


Tags : Lingua corsa
Samedi 12 Juillet 2014 à 02:07
1 2 3 4 5 » ... 56